Uranus

Uranus is de zevende planeet vanaf de zon en de derde grootste (in diameter). Uranus is groter in diameter dan Neptunus, maar heeft een kleinere massa.

Eigenschappen van Uranus

Afstand tot de Zon	:	19.62	AE		2935857533	km		163.28	lmin
Gemiddelde afstand tot de Zon	:	19.22	AE		2875038594	km		159.90	lmin
Afstand tot de Aarde	:	20.59	AE		3080315202	km		171.31	lmin
Eccentriciteit van de baan	:	4.64	%
Inclinatie met het vlak van de ecliptica	:	0.77	°
Middelbare anomalie	:	-114.77	°
Ware anomalie	:	-119.48	°

Uranus, als god de eerste heerser over het heelal, de eerste zoon en tevens de echtgenoot van Gaia bij wie hij Cronus (Saturnus) verwekte. Uranus, de eerste ontdekte planeet in moderne tijden, werd per toeval ontdekt door William Herschel op 13 maart 1781: aanvankelijk dacht hij, dat hij een komeet ontdekt had. Uranus werd vroeger reeds verschillende keren eerder waargenomen, maar men dacht dat het om een simpele ster ging. Herschel noemde de planeet Georgium Sidus", naar de toenmalige Engelse koning George III. De naam "Uranus" werd voorgesteld door Bode in overeenstemming met de andere planeten die genoemd werden naar figuren uit de klassieke mythologie. Uiteindelijk werd in 1850 de naam "Uranus" algemeen aanvaard. Uranus werd tot op heden enkel bezocht door Voyager 2 op 24 januari 1986. Alle planeten draaien rond hun as in de buurt van het eclipticavlak, maar de draaias van Uranus verschilt ongeveer 90 graden met het eclipticavlak. In de periode dat de Voyager 2 Uranus passeerde was de zuidpool van de planeet naar de zon gericht. De polen van de planeet zijn om beurten naar de zon gericht en ontvangen dus afwisselend meer energie van de zon dan in de buurt van de evenaar van de planeet. Nochtans de gebieden in de buurt van de evenaar zijn warmer dan rond de polen. Het mechanisme dat hier toe leidt is nog niet gekend. Momenteel is er een discussie omtrent welke van de twee polen de noordpool is! Ofwel is de inclinatie iets meer dan 90 graden en de rotatie direct, ofwel iets minder dan 90 graden en dan is de rotatie retrogarde. Het probleem is dat er "ergens" een denkbeeldige lijn dient getrokken te worden zoals bij Venus waar er uiteraard geen discussie is over de retrogarde rotatie (met een inclinatie van ongeveer 180 graden is dit vrij duidelijk). Uranus bestaat voornamelijk uit gesteenten en verschillende vormen van ijs, met slechts 15% waterstof en een klein beetje helium (dit in tegenstelling tot Jupiter en Saturnus die voornamelijk uit waterstof bestaan). Uranus (en Neptunus) hun kernen lijken sterk op die van Jupiter en Saturnus op uitzondering van de afwezigheid van vloeibaar metallisch waterstof. Het lijkt er op dat Uranus geen duidelijke rotsachtige kern heeft zoals Jupiter en Saturnus maar dat het materiaal eerder willekeurig is verspreid. De atmosfeer van Uranus bestaat uit ongeveer 83% waterstof, 15% helium en 2% methaan. Net zoals de andere gasplaneten heeft Uranus wolkenbanden die zich snel rond de planeten bewegen. Zij zijn erg dun en enkel zichtbaar dank zij het toepassen van speciale beeldtechnieken op de Voyager 2 foto's. Recente observaties met HST tonen bredere en beter zichtbare banden. Het verschil in grootte is waarschijnlijk te wijten aan seizoenseffecten. (De zon bevindt zich op dit ogenblik op een lagere breedtegraad zo dat de dag/nacht effecten nadrukkelijker aanwezig zijn). De blauwe kleur van Uranus is het gevolg van de absorptie van het rode licht door methaan in de bovenste atmosfeer. Wellicht zijn er net zoals op Jupiter wolkenbanden in verschillende kleuren maar ze zijn niet zichtbaar door het bovenliggende methaan. Uranus heeft net als de andere gasplaneten ringen. Net zoals bij Jupiter zijn de ringen erg donker. Maar zoals bij Saturnus bestaan ze, naast kleine stofdeeltjes, uit individuele deeltjes die een diameter kunnen hebben tot 10 meter. Op dit ogenblik zijn er elf gekende ringen, allen erg dun; de helderste is gekend als de Epsilon ring. De Uranusringen werden als eerste ontdekt na die van Saturnus. Belangrijk voor de wetenschappers want nu kon men er van uitgaan dat ringen rond planeten een algemeen verschijnsel was en geen specifieke eigenschap van Saturnus. Voyager 2 ontdekte 10 kleine bijkomende maantjes. Waarschijnlijk bevinden er zich nog meerdere kleine manen binnen de ringen van Uranus. Het magnetisch veld van Uranus is een eigenaardig verschijnsel: het veld vormt een hoek van 60 graden met de draaias van de planeet. Het ontstaat waarschijnlijk als gevolg van bewegingen op relatief ondiepe plaatsen in Uranus. Onder heel goede omstandigheden (heldere nachten) is Uranus juist zichtbaar met het blote oog (je moet wel goed weten waar je moet kijken). Met een kleine telescoop zie je een kleine schijf. Om Uranus aan de hemel te vinden zijn gedetailleerde hemelkaarten noodzakelijk. De satellieten van Uranus Uranus heeft 21 manen met naam en zes zonder. In tegenstelling tot andere manen, die genoemd zijn naar figuren uit de klassieke mythologie, zijn de manen van Uranus genoemd naar personnages uit de werken van Shakespeare en Pope. Zij vormen drie afzonderlijke groepen: de 11 kleine en donkere binnenmaantjes, ontdekt door Voyager 2 en de 5 grote manen en de pas ontdekte buitenmanen. Al hun banen liggen in de buurt van het evenaarsvlak van Uranus ( en vormen dus een grote hoek met het eclipticavlak). De satellieten van Uranus heten: Cordelia, Ophelia, Bianca, Cressida, Desdemona, Juliet, Portia, Rosalind, Belinda, Puck, Miranda, Ariel, Umbriel, Titania, Oberon, Caliban, Stephano, Trinculo, Sycorax, Prospero en Setebos.

Andere planeten: Mercurius, Venus, Aarde, Mars, Jupiter, Saturnus, Neptunus, Pluto

Een groot gedeelte van deze pagina is overgenomen uit Bill Arnett's Nine Planets.

Stem op uw planeet:

De nachthemel, Sterren- en zonnetijd, Geboortehoroscoop of Radix